کتاب قلعه حیوانات

پسر بچه ای را دیدم، که ده سال بیشتر نداشت، گاری بزرگی را در کوچه­ ای باریک می­ راند، سر هر پیچ به حیوان شلاق می­زد. به سرم زد که اگر این زبان بسته­ ها به قدرتشان وقوف داشتند، ما آدم­ ها هیچوقت تسلطی به آن ها نداشتیم، و آدمیزاد همانطور از حیوانات بهره­ کشی می­ کند، که اغنیا از زحمتکشان. این شد که دست به کار تحلیل نظریه ی مارکس از منظر حیوانات شدم.

«مقدمه جورج اورول بر ترجمه روسی مزرعه حیوانات»

دگردیسی نهایی خوک­ ها به هیأت آدمی، به فوران وهم در برابر منطق ساده حکایت دامن می­زند. برقراری توازی میان تمثیلی هجوآلود و سزاریسم جهل است و آقای اورول بهتر از همه می­دانند که «مهمل است.»

«نورتروپ فرای»

اورول نخست کتاب را در اختیار تی.اس.الیوت قرار داد. در آن زمان الیوت مدیر انتشارات فیبر بود. حکایت اورول در نظرش با آثار جاناتان سویفت هم­تراز بود. اما از آنجا که به باور الیوت، نویسنده روشنفکران را محق­تر از دیگران در اداره مزرعه پنداشته است، انتشارات فیبر از پذیرفتن مزرعه­ی حیوانات صرف­نظر کرد.

«جفری میرز»

قسمتی از متن کتاب:

هفت فرمان:

1.هرچه دوپاست دشمن است

2.هرچه چهار پا یا بال دارد، دوست است.

3.هیچ حیوانی لباس نمی پوشد.

4.هیچ حیوانی بر تخت می خوابد.

5.هیچ حیوانی الکل نمی نوشد.

6.هیچ حیوانی حیوان کشی نمی کند.

7.همه حیوانات برابرند.