حمیدرضا صدر، یکی از چهرههای فراموشناشدنی معاصر ایران است؛ از همان شخصیتهایی که میتوان
دربارهاش از تعبیر جولین بارنز استفاده کرد: یکی هست که دیگر نیست! اهالی سینما و نقد فیلم، خیلی پیشتر
از اهالی فوتبال او را میشناختند. کدام خوانندهی متون سینمایی وجود دارد که مقالهی بینظیر او دربارهی
بازیگری در دههی شصت سینمای ایران را فراموش کند؟ «از قیطریه تا اورنجکانتی» آخرین کتابیست که
صدر نوشتهاست؛ زندگینامهای خودنوشت از لابهلای تاریخ، فوتبال و سینما که مردی در مواجهه با مرگ آن
را نوشته و تاکید کرده پساز نبودناش منتشر شود. باید به «از قیطریه تا اورنجکانتی: وقایعنگاری یک مرگ
از پیش تعیین شده» حمیدرضا صدر چون ارمغانی نگریست که پس از درگذشت برای خواندن، لذت بردن و یاد
گرفتن به دست ما رساندهاست.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.