تربیت صحیح کودک بیش فعال
کودک بیش فعال نسبت به دانش آموزان عادی موانع بیشتری را در مسیر موفقیت خود تجربه می کنند. علائم بیش فعالی، مانند ناتوانی در توجه، مشکل در یک جا نشستن، و مشکل در کنترل تکانه ها، باعث می شود کودکان با این تشخیص نتوانند در مدرسه خوب عمل کنند. با مطالعه کتاب تربیت کودک اطلاعات خود را در این مورد افزایش دهید.
بیش فعالی چیست؟
اگردر تربیت فرزند خود مشکل دارید یا فرزندتان در تمرکز درفعالیت ها مشکل دارد یا به نظر تکانشی در رفتار او وجود دارد؟ هنگامی که علائم به اندازه ای شدت پیدا کرده و در حال ایجاد مشکلاتی در بیش از یک نقطه از زندگی فرزند شما است، این نشانه کودک بیش فعال است نشانه‌ای از داشتن اختلالی عصبی رفتاری، مانند بیش فعالی باشد.
اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بیش فعالی وضعیتی مزمن است که بر روی میلیون ها کودک تأثیر می گذارد و معمولاً تا دوره بزرگسالی با آن ها همراه می باشد. بیش فعالی ترکیبی از مشکلات مداوم (مشکل در توجه کردن، فعالیت بیش از حد و رفتار تکانشی) می‌باشد.
کودکان بیش فعال معمولاً با مشکلات کمبود اعتماد به نفس، اضطراب ، روابط آشفته و عملکرد ضعیف در مدرسه، روبرو می شوند. علائم آن غالبا با افزایش سن کمتر می شود. با این حال، بعضی از افراد هیچ گاه از علائم بیش فعالی خود رهایی پیدا نمی‌کنند. آن ها می توانند استراتژی هایی را برای موفق شدن، آموزش ببینند.
زیر مجموعه های بیش فعالی:
بی توجهی: در این مورد، افراد با مشکل بیش فعالی بی توجهی، علائمی مبنی بر توجه نکردن یا بی اعتنایی درگیر می باشند، اما علائمی مربوط به فعالیت بیش از حد یا تکانشگری ندارند.
بیش فعال/تکانشی: علائمی مبنی بر تکانشگری یا بیش فعالی را در این مجموعه نشان می دهد، ولی علائمی مبنی بر بی توجهی را نشان نمی دهد.
ترکیب شده: افرادی که دارای مشکل ترکیب شده هستند، علائمی چون بی توجهی، فعالیت بیش از حد و تکانشگری را نشان می دهند. این مورد، یکی از رایج ترین زیرمجموعه های اختلال کمبود توجه/بیش فعالی است.
تفاوت های جنسیتی در بیش فعالی:
بیش فعالی در پسرها، بیشتر از دخترها تشخیص داده می شود، اما تحقیقات انجام شده در حوزه بیش فعالی بزرگسالان نشان می دهد که تقریباً در بین مردان و زنان متعادل است. درجه تشخیص پایین این مشکل میان زنان در کودکی این نتیجه را به همراه داشته است که دختران با مشکل بیش فعالی، نسبت به پسرها، از احتمال بیشتری برای ابتلا به ADHD بی توجهی برخوردار هستند و احتمال کمتری وجود دارد تا مشکلات واضح بیش فعالی در آن ها نمایان شود.
اکثر فرزندانی که بیش فعالی را در دوره کودکی خود تجربه کرده اند، این علائم را در دوره بزرگسالی خود نیز تجربه خواهند کرد. بعضی از زنان مشکل بیش فعالی خود را فقط پس از اینکه یک کودک به آن مبتلا شده باشد، تشخیص می دهند و آن زن متوجه وجود رفتارهای مشابه می شود. زنان دیگر به دنبال درمان این مشکل خواهند رفت زیرا ممکن ایت زندگی آن ها، از نظر مالی، کاری یا خانگی، از کنترل خارج شود.
اصول رفتار با کودک بیش فعال:
پدران و مادران باید این مورد را قبول کنند که فرزندان بیش فعال، از لحاظ عملکردی ذهن های متفاوتی را نسبت به دیگر فرزندان دارند. این در حالیست که فرزندان بیش فعال هنوز قادر به یادگیری درستی یا نادرستی یک مورد می باشند، اختلال ایجاد شده، آن ها را نسبت به رفتار تکانشی مستعدتر می کند. پرورش پیشرفت یک بچه بیش فعال بدان معنی است که شما باید رفتار خود را تغییر دهید و یاد بگیرید تا رفتار فرزند خود را مدیریت کنید.
دارو ممکن است اولین قدم برای درمان فرزند شما باشد. تکنیک های رفتاری برای مدیریت علائم بیش فعالی یک بچه باید همیشه در جای خود قرار گرفته باشد. با دنبال کردن این دستورالعمل ها، شما می توانید رفتار مخرب را کاهش داده و به فرزند خود در غلبه بر عدم اعتمادبه نفس کمک کنید. همچنین فرزندان خود را به کتابخوانی و خرید کتاب کودک برای آنها تشویق کنید.
قانون هایی اساسی برای درمان مدیریت اخلاقی وجود دارد. اولین قانون، تشویق کردن و پاداش دادن به رفتار مناسب او است (تقویت مثبت). دومین قانون، حذف کردن پاداش ها در رخ دادن رفتار بد با عواقب مناسب است، که می تواند به خاموش شدن رفتار نامناسب منجر شود (تنبیه، در اصطلاح رفتارگرایانه).
بیشتر بخوانید
زودتر از موعود تصمیم بگیرید که کدام رفتارها قابل قبول هستند و کدامیک غیرقابل قبول:
هدف از تغییرات اخلاقی، کمک به فرزند شما برای در نظر گرفتن عواقب انجام یک عمل و کنترل کردن انگیزه برای عمل کردن بر اساس آن می باشد. این کار به تلقین، حوصله، انرژی، و نیرو از جانب والدین نیاز دارد. والدین باید در ابتدا تصمیم بگیرند که کدام رفتارها را تحمل و کدامیک را تحمل نخواهند کرد.
تکیه کردن به این دستورالعمل ها حیاتی می باشد. تنبیه کردن یک رفتار در یک روز و اجازه دادن برای انجام آن در دفعات بعد، برای پیشرفت بچه مضر می باشد. بعضی از رفتارها (مانند طغیان های فیزیکی، مقابله با بلند شدن از رختخواب در صبح، یا عدم تمایل برای خاموش کردن تلویزیون در زمان گفته شدن) باید همیشه غیرقابل قبول باشند.
برای کودک بیش فعال شما، باطنی کردن و به صورت قانون درآوردن این دستورالعمل ها، ممکن است سخت باشد. قوانین باید ساده و واضح باشند، و فرزندان باید به خاطر دنبال کردن آن ها پاداش بگیرند. این مورد را می توان با استفاده از سیستم امتیازدهی به دست آورد. به عنوان مثال، به فرزند خود اجازه دهید تا برای رفتار مناسب امتیازاتی را جمع آوری کند که بتواند با روش هایی مانند خرج کردن پول، گذراندن وقت در مقابل تلویزیون، یا انجام بازی کامپیوتری، آن ها را بازخرید کند.
اگر شما یک لیست از قوانین خانه را در دست دارید، آنها را بنویسید و در محلی قرار دهید که دیدن آن ها آسان باشد. تکرار و تقویت مثبت می تواند به فرزند شما کمک کند تا بهتر قوانین شما را متوجه شود.
قوانین را تعریف کنید، اما در اجرای آن ها مقداری انعطاف پذیر باشید.
قوانین را تعریف کنید اما در اجرای آن ها مقداری انعطاف پذیر باشید.دادن پاداش های مداوم رفتاری و عدم تشویق رفتارهای مخرب اهمیت دارد، اما شما نباید نسبت به فرزند خود خیلی سختگیری کنید. به خاطر داشته باشید که کودکان بیش فعال ممکن است به خوبی دیگران با تغییر نتوانند خود را همسو کنند. شما باید به فرزند خود اجازه اشتباه کردن در حین یادگیری را بدهید. رفتارهای غیر معمول که برای فرزند شما یا شخص دیگری مضر نمی باشند، باید به عنوان بخشی از شخصیت فردی فرزند شما مورد قبول واقع شوند. در نهایت، دلسرد کردن رفتارهای عجیب و غریب بچه، فقط به صرف غیرعادی بودن آن ها از نظر شما، امری مضر می باشد.
تفکر با صدای بلند را تشویق کنید.
بچه های بیش فعال می توانند دچار کمبود اعتمادبنفس شوند. این مورد باعث می شود تا آن ها قبل از فکر کردن، صحبت کنند یا کاری را انجام دهند. از فرزند خود درخواست کنید تا تفکرات و منطق خود را هنگام انجام یک عمل، کلامی کنند. فهمیدن فرآیند فکری فرزند شما برای کمک به رفتارهای تکانشی او، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.
زمان انتظار را افزایش دهید.
یک روش دیگر برای کنترل انگیزه برای صحبت کردن بدون فکر کردن از قبل، این است که به فرزند خود آموزش دهید تا چگونه یک لحظه قبل از صحبت کردن یا جواب دادن، مکث کند. با کمک به فرزندتان در انجام تکالیف و پرسیدن سوالات سازنده درباره برنامه تلویزیونی یا کتاب مورد علاقه، آنها را به داشتن پاسخ های متفکرانه بیشتر تشویق کنید قدمی بزرگ در تربیت فرزند خود داشته باشید.
به فرزند خود باور داشته باشید.
فرزند شما به احتمال زیاد استرس زیادی که وضعیت او می تواند به وجود آورد، را متوجه نمی شود. مثبت نگر بودن و تشویق کردن، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. رفتار خوب فرزندتان را ستایش کنید تا متوجه شوند که کاری را درست انجام داده اند. فرزند شما ممکن است الان با بیش فعالی دست و پنجه نرم کند، ولی این مورد تا ابد ادامه نخواهد یافت. به فرزند خود ایمان داشته باشید و درباره آینده آن ها مثبت نگر باشید.
پرخاشگری را مدیریت کنید.
طغیان های پرخاشگرانه از جانب بچه های بیش فعال، می تواند یک مشکل رایج باشد. “Time-out” به روش مؤثری گفته می شود که می تواند هم شما و هم فرزند بیش فعال شما را آرام نگه دارد. اگر فرزند شما در عموم کاری را انجام دهد، باید فوراً، به آرامی هرچه تمام تر و با رفتاری قاطعانه از آن محل برده شود. واژه “Time-out” باید به کودک، به عنوان مدت زمانی برای آرام شدن و فکر کردن درباره رفتار منفی به نمایش گذاشته شده، تعریف گردد. تلاش کنید تا به رفتارهای مخرب خفیف، به عنوان راهی که فرزند شما انرژی جمع شده در خود را تخلیه می کند، توجه نکنید. با این حال، برای رفتار مخرب، بدلحن، یا عمداً مخل که خلاف قوانین تعیین شده می باشد، باید همیشه تنبیه در نظر بگیرید.
بیشتر بخوانید
