معرفی کتاب درباره کشتن

چهارمین اثر از نسیم مرعشی، (نویسندۀ رمان پرطرفدار «پاییز فصل آخر سال است» که با 57 دوره چاپ به عنوان یکی از پرطرفدارترین رمان‌های سال‌های اخیر توسط نشر چشمه شناخته می‌شود)، اثری است در حوژۀ کتاب‌های ناداستان و جستار روایی. روایت‌های این کتاب با محوریت امر «کشتن» و تعامل مخاطب جامعۀ امروز ایران از فرهنگ‌ها و هنجارهای مختلف با آن است. با اینکه این کتاب از ساختارهای ادبی مانند گزارش و مستند بهره برده است، نثر همیشگی و امضای ادبی مرعشی که پیشتر در قالب متون داستانی با آن مواجه شده‌ایم به قوت خود باقی است و کیفیت تجربۀ ما را در خواندن نثری هم‌طراز و مشابه با دیگر آثار وی حفظ می‌کند.

ساختار کتاب درباره کشتن

نسیم مرعشی در کتاب درباره کشتن، هفت روایت از کشتن و کشته شدن انسان‌ها و حیوانات برای مخاطب تصویر می‌کند و در این روایت‌ها زاویه‌دید، فضا و شخصیت‌ها را در خدمت عنصر اصلی کتاب و مفهوم «کشتن» به کار می‌گیرد. این روایت‌ها به انضمام یک مقدمۀ مختصر در دو صفحه که ارجاعی به دوران کودکی و نوجوانی نویسنده دارند، ما را برای خوانش روایات کتاب آماده می‌کنند.

محتوای کتاب درباره کشتن

هر چه بیشتر با روایات موجز و جذاب نسیم مرعشی در جدیدترین کتابش آشنا می‌شویم ، جنس خاصی از پختگی را در میان عبارات و جملات او پیدا می‌کنیم. او پس از تجربۀ نوشتن دو عنوان در حوزۀ رمان و داستان بزرگسال («پاییز فصل آخر سال است» و «هرس»)، به جهان اعجاب‌آور کودکان ورود کرد و با نوشتن کتاب «درسا و ماجرای عجیب کلاس دوم»، توانایی خودش را در خلق روایتی متناسب با معیارهای ادبی داستان‌های کودکان آزمود.

این نگاه چندوجهی و جهان شمول که ردی جدی از مفاهیم روان‌شناسانه، جامعه‌شناختی و ژورنالیستی در خود دارد، در کتاب درباره کشتن به سمت نوعی بدیع از نوشتار سوق پیدا می‌کند. کتاب درباره کشتن با ارائۀ محتوایی برپایۀ مؤلفه‌های داستان‌گو، اخلاق و آداب مردمان یک جامعه را زیر ذره‌بین می‌گیرد و این در حالی است که تلفیق احوالات سیاسی، اجتماعی، تاریخی، اساطیری و روانشناختی در تمامی این روایات ما را با نقطه‌نظری ویژه نسبت به مقولۀ «کشتن» روبرو می‌کند.

یکدستی و یگانگی این روایات در اشتراک اصلی‌شان یعنی پیرنگ «کشتن» با وجود تنوع زمانی و مکانی و فرهنگی روایات همراه است؛ شخصیت‌های روایات مرعشی در کتاب درباره کشتن، از طریق فرم ادبی جستار روایی و ناداستان، به مخاطب نشان می‌دهند که از گوشۀ ذهن یک مراجع آسایشگاه روانی تا کنج خاطرات یک انسان جنگ‌زده، اقیانوسی بی‌انتها از ناگفته‌هاست و ادبیات هنوز هم الماس‌های صیغل‌خورده و درخشانی از خاطرات و احساسات انسانی را در چنته دارد تا مخاطب را شگفت‌زده کند.

دربارۀ نویسنده

نسیم مرعشی نویسندۀ جنوبی متولد سال ۱۳۶۲ است که با وجود فارغ‌التحصیلی در رشتۀ مهندسی مکانیک در شهر تهران، حرفۀ کاری خود را با روزنامه‌نگاری، نویسندگی و فیلمنامه‌نویسی پیوند زد. او که از خانواده‌ای با علایق و دل‌مشغولی‌های فرهنگی و ژورنالیستی می‌آید، در سال 1394 با اولین اثرش، کتاب «پاییز فصل آخر سال است» که روایت‌گر زندگی سه دختر به نام‌های لیلا، شبانه و روجا و مواجه‌شان است، توانست برندۀ جایزه ادبی جلال آل‌احمد شود.

او به پشتوانۀ قریحه و استعداد ادبی و همچنین پیشینۀ خانوادگی‌اش،این مسیر را با اثر داستانی دومش به نام «هرس» و عنوانی در حوزۀ «داستان کودک و نوجوان» با نام «درسا و ماجرای عجیب کلاس دوم» به عنوان سومین کتاب تألیفی‌اش ادامه داد. کتاب درباره کشتن تازه‌ترین اثر مرعشی است که در پایان تیر ماه 1402 و در مجموعه‌ کتاب‌های «در واقع» از نشر چشمه به چاپ رسیده است که شامل کتاب‌های با فرم ادبی ناداستان و انواع جستار می‌باشد.

تکه‌ای از کتاب:

«جزیره بدون مردها رنگارنگ است. خانه‌ها که سروسامان می‌می‌گیرد ساحل پر می‌شود از زن‌های رنگی. با شلوارهای سبز و زرد و آبی و سرخابی که پاچه‌های‌شان زردوزی شده، پر چادرهای گل‌دارشان را مثل پر روسری روی یکی از شانه‌ها می‌اندازند و دست‌های با نقش حنای‌شان را آزاد می‌کنند…»