روایت‌های شخصی به مثابۀ ناخودآگاه جمعی رنج؛ مروری بر زندگی نسیم مرعشی
نسیم مرعشی نویسندۀ جنوبی متولد سال ۱۳۶۲ است که با وجود فارغ‌التحصیلی در رشتۀ مهندسی مکانیک در شهر تهران، حرفۀ کاری خود را با روزنامه‌نگاری، نویسندگی و فیلمنامه‌نویسی پیوند زد.
نسیم مرعشی به نویسندگی و روزنامه نگاری علاقه‌مند بود و با فعالیت‌هایش توانست این علاقه و تمایل به عنوان یک حرفه پیش ببرد. اولین فعالیت مطبوعاتی نسیم مرعشی با معرفی کتاب در مجله همشهری جوان در سال 1386 آغاز شد. شرایط کاری و پیوند تنگاتنگ آن با کتاب و داستان، مرعشی را به سمت نویسندگی سوق داد.
نسیم مرعشی در سال 1389 اولین داستان خود را به رشتۀ تحریر در آورد. پس از این اتفاق، او داستان‌نویسی و به طور کل نوشتن را با جدیت بیشتری را دنبال کرد. حاصل این پیگیری و استمرار، چند داستان بلند و کوتاه بودند که در همشهری جوان منتشر شدند؛ لگاح و مردی با دو چشم سرخ و رود نام سه داستان از این دورۀ نویسندگی مرعشی است.
علاوه بر انتشار این داستان‌ها، یکی از داستان‌های مرعشی با عنوان سنگر در مجموعۀ پرسه در حوالی داستان امروز 2 و زیر نظر حسین سناپور چاپ شد. زمانی نمی‌گدرد که قلم نسیم مرعشی به عنوان نویسنده‌ای خوش‌ذوق و با قریحه توسط متخصصان و خواص ادبیات شناخته می‌شود. نسیم مرعشی جایزۀ بیهقی را برای داستان نخجیر در سال 1392 کسب کرد.
او که از خانواده‌ای با علایق و دل‌مشغولی‌های فرهنگی و ژورنالیستی می‌آید، در سال 1393-1394 با اولین اثرش، کتاب پاییز فصل آخر سال است که روایت‌گر زندگی سه دختر به نام‌های لیلا، شبانه و روجا و مواجه‌شان است، توانست برندۀ جایزه ادبی جلال آل‌احمد شود.
در توضیح اولین رمان نسیم مرعشی باید به شروع آن در سال 1390 اشاره کرد. پاییز فصل آخر سال است توسط نشر چشمه در سال 1393 منشتر شد. نثر روان و شیوای نسیم مرعشی با ویژگی‌هایی چون فضاسازی‌های مجذوب‌کننده و شخصیت‌‌پردازی قابل لمس، عامل موفقیت و ارتباط آثارش با مخاطبان داستان فارسی است.
پاییز آخرین فصل سال است به سرعت مورد تجدید چاپ قرار گرفت. از دیگر افتخارات نسیم مرعشی در اولین رمانش، دیده‌شدن و اقبال در آن در بازارهای جهانی چاپ و نشر است. پاییز آخرین فصل سال است به عنوان یکی از آثار برگزیده ادبیات فارسی برای انتشار در ایتالیا انتخاب برگزیده شد. پریسا نظری مترجم این کتاب به زبان ایتالیایی است و نشر سی و سه پل آن را در ایتالیا منتشر کرده است.
نسیم مرعشی که با اولین رمان خود توجه منتقدان و مخاطبان زیادی را به خود جلب کرده و بود، تصمیم گرفت دومین اثر بلند خود را آغاز کند. او که می‌دانست این بار زیر ذره بین قرار دارد به خوبی توانست در دومین کتابش، خود را از نظر نویسندگی ارتقا دهد و خود را به عنوان یک نویسنده صاحب سبک محکم کند.
اگرچه کتاب هرس موفقیت‌های چشم‌گیر پاییز فصل آخر سال است را به دنبال نداشت اما از لحاظ ساختار و نوشتار اثری متفاوت و قوی به شمار می‌آید که می‌تواند مخاطبان سختگیر را نیز راضی کند.
در نقد آثار نسیم مرعشی، برخی این آثار را عامه‌پسند خوانده‌اند. با نگاهی جزئی‌تر به این آثار، می‌توان اذعان داشت که این نقد تا حد زیادی به دور از انصاف است. نسیم مرعشی داستان‌هایش را از میان دغدغه‌های مردم و مشکلات جامعه انتخاب می‌کند. او با اینکه قصه‌اش را در زمان‌های مختلف-گاه از زمان حال و گاهی از گذشته-روایت می‌کند، با این حال مخاطب را گمراه نمی‌کند.
این سبک روایت به نوعی شاخصۀ داستان‌گویی مرعشی است. دربارۀ روایت نسیم مرعشی باید اشاره کرد که در آثار او مخاطب تا آخرین صفحات کتاب کنجکاو است تا در جریان داستان قرار گیرد و در این مسیر با دقتی خاص به ابعاد مختلف شخصیت‌های داستان نیز پرداخته می‌شود که به تدریج پازل روایت را کامل می‌کند.
او به پشتوانۀ قریحه و استعداد ادبی و همچنین پیشینۀ خانوادگی‌اش،این مسیر را با اثر داستانی دومش به نام هرس و عنوانی در حوزۀ داستان کودک و نوجوان با نام درسا و ماجرای عجیب کلاس دوم به عنوان سومین کتاب تألیفی‌اش ادامه داد. نسیم مرعشی آخرین کتابش با عنوان درباره کشتن را در تابستان 1402 و در مجموعه کتاب‌های در واقع از نشر چشمه منتشر کرد.
از دیگر فعالیت‌های نسیم مرعشی در کنار روزنامه‌نگاری و نویسندگی، ورود به عرصۀ سینما در قالب یک فیلمنامهنویس است. مرعشی در تجربه خود و همکاری با مرتضی فرشباف، در نوشتن داستان و فیلم‌نامۀ فیلم سینمایی بهمن نقش داشت که در سال 1394 به اکران درآمد.
برای تماشای فیلم بهمن به کارگردانی مرتضی فرشباف اینجا را کلیک کنید.
