کتاب غریبه بزرگ زندگی و آثار بهرام بیضایی

در تعریف من، تلخی و شیرینی دو روی یک واقعه هستند. در واقع پایان شیرین و تلخ زهر آن چیزی است که من رفته‏ رفته شناخته ‏ام. در آثار من، شاید اثری وجود ندارد که به کل پایان شیرین داشته باشد. در یکی دو مضحک ه‏ای که می‏ خواستم بسازم، مثل فیلم در فیلم و چه کسی رئیس را کشت؟ می‏ خواستم این دو پهلویی را تجربه کنم که خوشبختانه به نفع کمدیِ موجود نشد. آن‏ها شاید پایان شیرین داشتند که خود فیلم همزمان مسخره می ‏کرد. امیدی که در پایان مسافران هست، در واقع نوعی امید به نسل بعد است. در واقع باید بگویم من به نسل بعدی خیلی امیدوارم؛ نسلی که به رغم همة شرایط و تعلیمات و ناامیدی‏ ها، جور دیگری سر برداشته و موجودیت خودش را اعلام می‌کند.