مختصات عاطفی یک پیوند و ناگفته‌های آن؛ معرفی کتاب آن قدر سرد که برف ببارد

کتاب آن قدر سرد که برف ببارد دومین رمان جسیکا او، روایتی ظریف و درون‌نگر می‌سازد که جزئیات خاص رابطه مادر و فزرندی، حافظه و خطرات و ناگفته‌های پیوندی خانوادگی یک مادر و دختر را بررسی می‌کند. کتاب آن قدر سرد که برف ببارد، مخاطبان و خوانندگانش را به دنیایی دعوت می‌کند که در آن ظرافت‌های افکار درونی شخصیت‌ها هم‌سنگ با اعمال بیرونی‌شان مهم است.

داستان کتاب آن قدر سرد که برف ببارد در پس زمینه یک شهر ناشناس ژاپنی اتفاق می‌افتد؛ مخاطب در کتاب آن قدر سرد که برف ببارد، قصه یک زن و مادرش را دنبال می‌کند که در فضاهای آرام موزه‌ها، معابد و کافه‌ها در حرکت‌اند.

کتاب آن قدر سرد که برف ببارد توسط نشر بیدگل و با ترجمه نیما حسن ویجویه (مترجم کتاب قاشق‌هایمان را از فروشگاه وولورت خریدیدم) در 148 صفحه و قطع پالتویی، با قیمت 120 هزار تومان در چاپ اول خود روانه بازار شده است.

مشاهده و خرید کتاب‌های نشر بیدگل

یک سفر و درنگی به طول دنیایی از خاطرات؛ موضوع و محتوای کتاب آن قدر سرد که برف ببارد

نثر جسیکا او تغزلی و سنجیده است و فضایی رویایی را خلق می‌کند که احوال متفکرانه راوی را منعکس می‌کند. روایت کمتر درباره سفر فیزیکی شخصیت‌ها است و بیشتر در مورد سفر درونی و درکی متقابل است.

در سرتاسر کتاب آن قدر سرد که برف ببارد، نویسنده به طرز ماهرانه‌ای پیچیدگی روابط خانوادگی را به تصویر می‌کشد. او به چندلایگی گفته‌ها و ناگفته‌هایی می‌پردازد و مکالماتی را شکل می‌دهد که در سکوت‌هایشان، به اندازه که در کلامشان آشکار است.

توانایی نویسنده در به تصویر کشیدن عمق زندگی درونی شخصیت‌ها، گواهی بر مهارت جسیکا او در معرفی بینش روانی و بروز عاطفی شخصیت‌ها است. ساختار کتاب آن قدر سرد که برف ببارد به همان اندازه که محتوای آن آمیخته است، از یک رویکرد غیرخطی نیز استفاده می‌کند و به خاطرات گذشته اجازه می‌دهد تا در تجربیات کنونی به گونه‌ای حاضر شوند که نشان‌دهنده نحوه در هم آمیختگی افکار حال و خاطرات گذشته باشد.

این انتخاب روایی، حس واگرایی و جست‌وجو برای ارتباط دو شخصیت داستان را افزایش می‌دهد که در واقع مضامین اصلی رمان هستند. کار جسیکا او را می‌توان مراقبه‌ای در مورد هنر و ادبیات نیز دانست و این مورد با توجه به چگونگی همپوشانی فرم آثار هنری در شکاف‌های ارتباطی افراد بیان می‌شود.

تجربیات مشترک مادر و دختر از هنر به مجرای درکی مشترک تبدیل می‌شود، حتی اگر تفاوت‌ها در برداشت‌ها و تفسیرهایشان برجسته باشند. در نقد کتاب آن قدر سرد که برف ببارد، برخی از خوانندگان ممکن است سکوت و فقدان طرح متعارف داستانی را چالش برانگیز بدانند.

با این حال، کسانی که مایل به غوطه‌ور شدن در سرعت متفکرانه و اندیشه‌ورز کتاب هستند، با تجربه‌ای عمیق و تکان‌دهنده روبرو خواهند شد. کتاب آن قدر سرد که برف ببارد گواهی بر قدرت داستان‌سرایی کم‌رنگ و زیبایی است که می‌توان در ریزه‌کاری‌های زندگی نیز مثال آن را یافت.

کتاب آن قدر سرد که برف ببارد از جسیکا او، اثری نفیس و تأمل برانگیز است که برای خوانندگانی که داستان درون‌گرایانه و ظرافت‌های روابط انسانی دغدغه‌شان است، جذاب خواهد بود. این رمان با زبانی غیرمنسجم و در عین حال خاطره‌انگیزش، بازتابی تکان‌دهنده است درباره فاصله‌هایی که می‌تواند بین ما و کسانی که دوستشان داریم وجود داشته باشد، حتی وقتی می‌کوشیم آن‌ها را از بین ببریم.

زیبایی آرام و به دور از هیاهوی کتاب در توانایی آن در به تصویر کشیدن ماهیت زودگذر ارتباط و اشتیاق انسانی، فضایی تازه را برای درک و فهم ارتباطات انسان معاصر ایجاد می‌کند. تکنیک روایی نویسنده گواهی بر قدرت نویسندگی او است.

او به خوانندگانش اعتماد می‌کند که فاصله بین کلماتش را پر کنند، سنگینی ناگفته‌ها را حس کنند و در مکث‌ها معناها و تعریف‌هایی را پیدا کنند. این سطح از اعتماد، تجربه خوانشی صمیمی ایجاد می‌کند و مخاطب را به دنیای درونی شخصیت‌ها می‌کشاند، به گونه‌ای که احساسات شخصی و پیرامونی این کار را انجام می‌دهند.

رمان کتاب آن قدر سرد که برف ببارد به جابجایی فرهنگی و جغرافیایی نیز به عنوان محتوا و مایگانی دیگر می‌پردازد. در عین حال که مادر و دختر از مناظر جغرافیای ژاپن عبور می‌کنند، حسی قابل لمس از حضور آن‌ها در داخل و خارج از دنیایی که در آن حرکت می‌کنند، وجود دارد.

این حس حضور در قالب دیگریِ زمانی، مکانی و هویتی، به طور ماهرانه‌ای در رابطه شخصیت‌ها منعکس می‌شود که علیرغم نزدیکی آن‌ها، با شکاف در درک و تفاوت در دیدگاهشان مشخص می‌شود. از این دوگانگی برای کشف تجربه زیسته مهاجران و تغییرات نسلی در هویت و تعلقات انسانی استفاده می‌شود.

کتاب آن قدر سرد که برف ببارد انضمامی درخشان به ژانر قصه‌گوی ادبیات مدرن جهان است؛ اثری که به دلیل شدت و ریتم خاص و عمق احساسی‌اش، با تمام آثار داستانی چند دهه اخیر، متفاوت است.

جسیکا او در کتاب آن قدر سرد که برف ببارد، روایتی ساخته است که به همان اندازه که همچون یک تابلوی نقاشی برای مخاطب به تصویر درمی‌آید، داستان‌گونه و روایت‌مند است و مخاطبان آن به خاطر لایه‌های معنایی و تأکیدش بر اهمیت تلاش برای درک یکدیگر، به متن آن رجوع خواهند کرد.

در تخصیص امتیاز و جایگاهی ویژه به کتاب آن قدر سرد که برف ببارد، باید دستاوردهای آن را در محدوده موضوعات گفته شده در نظر گرفت. کتاب آن قدر سرد که برف ببارد رمانی نیست که به دنبال سرگرم کردن صرف مخاطب با پیچش‌های داستانی یا کنش‌های سریع باشد، بلکه روایتی است که هدفش برانگیختن تأمل و احساسات است.

کتاب آن قدر سرد که برف ببارد را باید برای ارائه یک تجربه قدرتمند و غرق در فرمی مختصر و موجز، سزاوار تحسینی تمام قد دانست. آن قدر سرد که برف ببارد، کتابی است برای کسانی که ظرافت هنرمندانه و فصاحت عمیق لحظات آرام زندگی را قدردانی می‌کنند.

درباره نویسنده کتاب آن قدر سرد که برف ببارد

جسیکا او ویراستار و کتاب‌فروشی استرالیایی است که و نویسنده رمان‌های محموله و آن قدر سرد که برف ببارد است. این نویسنده برنده جایزه رمان در سال 2022 شد و ادر حال حاضر ساکن ملبورن است. جسیکا او برنده جاوایز ادبی همچون جایزه ویژه نخست وزیر در سال 2023 در رشته ادبیات داستانی و جایزه ویکتوریا پریمیر در سال 2023 (یکی برای ادبیات و جایزه برتر ویکتوریا برای کتاب آن قدر سرد که برف ببارد شد.

بخشی از کتاب آن قدر سرد که برف ببارد

“به من به‌نحوی قبولانده شده بود که دوست داشته شدن و دلخواه کسی بودن بهترین اتفاق ممکن است، حتی اگر آن دیگری دلخواهت نباشد. حتی اگر تو آن دیگری را که دوستت دارد آن‌قدری هم دوست نداشته باشی. از کجا می‌آمد این باور، هنوز نمی‌دانستم.”