کتاب درد که کسی را نمی کشد پنج جستار درباره ی گم شده های خلوت و شلوغی

سال 2010پس از ده سال یک نویسنده‌ی آمریکایی عکس خودش را روی جلد مجله‌ی تایم دید، کنارش تیتری بزرگ به چشم می‌خورد «رمان‌نویس بزرگ آمریکایی» و کمی پایین‌تر، کمی ریزتر «جاناتان فرنزن به ما نشان می‌دهد چگونه داریم زندگی می‌کنیم.» این توصیف دقیق و موجزِ آثار فرنزن است. فرنزن چه وقتی از تکنولوژی می‌نویسد، چه وقتی به روابط انسانی نقب می‌زند، چه وقتی از دوستِ در گذشته‌اش یاد می‌کند و چه وقتی از خودش می‌پرسد رمان‌نویسی در عصر تصویر و رسانه‌های دیجیتال چه معنایی دارد، مدام در جست‌وجوی پاسخی برای همین پرسشِ بزرگ است. او در جستارهایش انسانِ امروزی را در بستر زندگی اجتماعی و شهری می‌بیند و در این فضاست که درماندگی و درد را نشانه طبیعی زنده بودن و زندگی مسئولانه می‌داند. فرنزن در ادبیات و روابط اصیل انسانی به دنبال راهی نه برای تخدیر و گریز، بلکه پذیرش و استقبال از این درد است.