کتاب هزار توی تنهایی

یکی از شاعران بزرگ زمانه ما در این اثر سرشت و فرهنگ مکزیک را در سلسله جستارهایی درخشان واکاوی و معنا می‌کند. سکوت، ریشخند و صورت‌بندیِ زندگی اجتماعی – این‌ها نقاب‌هایی است که به مکزیکی مجالِ آن را می‌دهد که چهره خود را از انظار پنهان کند. هزارتوی تنهایی فراتر از برداشت نویسنده از کشورش، شرحی است ژرف‌کاوانه از تنگناهای این روزهای آمریکای لاتین به‌مثابه یک کلّ، و نیز دیدگاهی است روشنگرانه درباره انسان آمریکای شمالی – «که در دنیای انتزاعیِ ماشین ها، همشهریان و اصول اخلاقی پرسه می‌زند». وانگهی، این اثر وضع انسان معاصر را به‌طور فراگیر و فارغ از ملیت او به تصویر می‌کشد.