کتاب کلکسیونر عطر

کلکسیونر دومین رمانی است که جان فاولز نوشت. هر چند که قبل از مجوس منتشر شد. کتاب موفقیتی عظیم پیدا کرد و فاولز را به شهرت رساند و منتقدین از آن به عنوان نخستین تریلر روان­شناسانه­ ی مدرن ستایش کردند. این قصه­ ی عشق بیمار، قصه­ ی کارمند تنهایی که پروانه جمع می­ کند و یک دانشجوی هنر زیبا در مقام بلندپروازانه­ ترین شکارش، همچنین در قدرت ترساندن و مسحور کردن بی­ رقیب است.

چرا هر آدم خوب و هر چیز حیاتی و خلاقانه باید پیش پای این ثقل فراگیر قربانی شود؟

من نماینده­ ی این وضعیتم.

یک شهید. زندانی، ناتوان از قد کشیدن. تماماً زیر سلطه­ ی این انزجار، این سنگ آسیاب حسادت کالیبان­ های این جهان. تک­ تک ­شان از ما متنفرند چون متفاوت­ ایم، چون شبیه آن ها نیستیم، جون شبیه ما نیستند. به ما جفا می­ کنند، طردمان می­ کنند، تبعیدمان می کنند، ریشخندمان می­ کنند، حرف که می­زنیم خمیازه می ­کشند، چشم­ هاشان را می­ بندند و گوش­ هاشان را می­ گیرند. هر کاری می­ کنند تا مجبور نشوند به ما توجه کنند، مجبور نشوند احترام­مان بگذارند. وقتی بزرگی از ما می میرد دنبالش سینه ­خیز می ­روند. بالای مودیلیانی ­ها و ون­گوگ ­هایی که زمان کشیده شدنشان روی­شان تف می­ انداختند و قاه­ قاه به­شان می­ خندیدند و تمسخرشان می­ کردند، هزاران هزار پول می­دهند. ازشان متنفرم.

از درس ­نخوانده­ ها و جاهل­ ها متنفرم. از فخرفروش ­ها و متظاهر­ها، از حسودها و منزجرها، از حقیرها و پست ­فطرت­ ها و کوته­ فکرها. از تمام آدم­ های معمولی بی­ خاصیت حقیری که از حقارت و بی­ خاصیتی­شان شرم ندارند. از کسانی که جی.پی اسم­شان را گذاشته «آدم

­های جدید» متنفرم. آدم­ های مبتذل و احمق طبقه­ ای نوپا با پول و ماشین­ ها و تلویزیون­ ها و تقلید کورکورانه­ ی رقت­ انگیزشان از بورژوازی.

_ از متن کتاب _